In welke stroom stap jij?
Wat zou er gebeuren als je morgen stopt met het consumeren van nieuws? En dan bedoel ik harde nieuwsfeiten, geen achtergrondartikelen of onderzoeksjournalistiek. Wat denk je? De Zwitserse schrijver Rolf Dobelli probeerde het en zegt er een beter mens van geworden te zijn. Hij schreef er het boek Het nieuwsdieet over. Ik las het pasgeleden in één ruk uit.
Kan een docent journalistiek stoppen met nieuws consumeren? Dat weet ik nog niet, maar het boek Het nieuwsdieet van de Zwitserse schrijver Rolf Dobelli zette me wel aan het denken. Het boek, wat eerder leest als een pamflet, haalt hij in 24 hoofdstukken ongenadig het nut van het nieuws onderuit. Zijn belangrijkste boodschap: wat draagt het nieuws bij aan ons welzijn? Het antwoord is overduidelijk ‘niets’ en hij heeft zeker een punt.
Een maand per jaar verloren
Nieuwberichten, zo argumenteert hij, zijn hapklare brokken die onze nieuwsgierigheid bevredigen. Het meest sensationele nieuws wordt het vaakst gelezen. Het draagt niet bij aan ons beeld van de wereld, die complex en genuanceerd is. En het draagt zeker niet bij aan het beeld van onze directe omgeving. Nieuws is verslavend, misleidend, polariserend, deprimerend, en nog een reeks weinig opbouwende woorden.
Het zette me aan het denken over mijn eigen nieuws- en mediaconsumptie. Als docent journalistiek volg ik het nieuws op de voet en ik ben een fanatieke Twitteraar. Mijn telefoon houdt mijn schermtijd bij. Meestal skip ik het, maar toen ik het las, was het wel even schrikken. Voeg al die uren per dag die je aan nieuws en media spendeert eens samen en je komt zo aan een maand per jaar. Een maand!
De mensheid als batterij
Hoe komt het dat ik er zo in opga? Een van de oorzaken is de aard van het internet: een stroom aan informatie die nooit ophoudt. Een krant kun je uitlezen, het journaal op tv heeft een begin en een einde. Social media feeds hebben geen begin en geen einde. Het is een rivier (een stroom) waar je in stapt om even pootje te baden, maar je eindigt kilometers stroomafwaarts, zonder dat je het door hebt.
Het internet als niet aflatende stroom. Je kunt je aandacht maar aan een ding tegelijk geven en het internet zuigt de hele mensheid leeg. Het doet me denken aan The Matrix, waar hoofdpersoon Neo erachter komt dat de mensheid wordt gebruikt als enorme batterij voor een gigantische computer.
Bron van leven
Toen ik daarover nadacht, bedacht ik me dat er ook een andere stroom is waar ik in kan stappen. Het is de stroom waar het in het Omega Project over gaat. Niet je aandacht afstaan aan een monsterlijke machine, maar aangesloten worden op een bron van leven, kracht en liefde.
In het Bijbelboek Ezechiël wordt de gelijknamige profeet uitgedaagd om in een rivier te stappen. De bron van deze rivier is de tempel, waar God zelf woont. Overal waar deze stroom komt, ontstaat leven. Er groeien bomen langs de oever en waar de stroom komt is vrede en genezing.
Wat betekent het voor mij om in deze stroom te stappen? Ik ontdekte het opnieuw toen ik ’s ochtends het bos in ging en me bewust werd van Gods nabijheid. Hij gaf míj zijn aandacht (stel je voor!) en samen wandelden we door de koelte van de ochtend in het prachtige bos.